|
Maritiem en lommerrijk waterfront Schiedam
2010 Schiedam, Zuid-Holland
Dijken en de Nederlanden gaan samen. Ons landschap wordt beschermd door dijken en steden zijn eraan ontstaan. Door de eeuwen heen zijn ze verweven met de stad. Ze zijn geïntegreerd met gebouwen en met het stratenpatroon. Vanaf het modernisme is men de dijk gaan zien als een autonoom civieltechnisch object. Het ophogen van deze dijken (Deltacommissie 2008) staat opnieuw ter discussie. Als dit gebeurt op de ‘autonome’ manier, dan verdwijnt de stad achter een schutting. De relatie tussen stad en rivier is hiermee definitief verdwenen is mijn mening. Willen we dat? Deze vraag was de start voor een gedetailleerde visie die de ophoging ziet als een kans om de stad met de rivier te verbinden. Het laat de ruimtelijke mogelijkheden zien van de herintroductie van de geïntergreerde dijk in de stedelijke gebieden, zie het project Dijkplateau.
Voor het tracé van het Dijkplateau tussen de Schiedamseweg en de Admiraal de Ruyterweg in Scheidam is een ontwerp van het waterfront gemaakt. Schiedam gaat op dit moment schuil achter oude bedrijventerreinen en de dijk. Met de vormgeven van de geïntergreerde brede dijk worden deze bedrijventerreinen opgeofferd om een optimale oriëntatie van het stadsfront naar het water te krijgen. Daarnaast geeft het de mogelijkheid om in Schiedam wederom groene woonmilieus te ontwikkelen aan de rivier. Vanuit de stad worden belangrijke routes doorgetrokken, zodanig dat er een trapsgewijze verbinding ontstaat met de oevers van de rivier.
Op het Dijkplateau komen vier markeringspunten die de attractieve waarden van de oevers versterken. De mondingen van de Schie in de Maas en de Houthaven in de Spuihaven zijn knooppunten voor recreatie en maritieme activiteiten. De sluizen en bruggen bij de mondingen zijn op het nieuwe deltaniveau gebracht en kunnen bij hoog water dichtgezet worden. De infrastructurele problemen bij de Koninginnebrug zijn opgeheven door een nieuwe sluis en het doortrekken van de Havendijk. Hierdoor krijgen de kades van de historische Schie meer ruimte en kunnen deze opnieuw ingericht worden. Als derde wordt het schiereiland tussen de Spuihaven en de Wilhelminahaven getransformeerd tot een stedelijk gebied en is de binnenstad verlengd tot aan de rivier. De Willem de Zwijgerlaan wordt vanuit de binnenstad doorgetrokken tot op het eiland. Op het eiland is ruimte voor bebouwing en maritieme activiteiten. Het Park aan de Maas wordt gedeeltelijk omgevormd naar een getijdenpark met een stadspromenade. De promenade ligt op de nieuwe deltahoogte en routes vanuit de binnenstad komen hierop uit. Tevens worden zo de riviermondingen aan elkaar verbonden. Door de goede ontsluiting ontstaat er een ontmoetingsplek van de Schiedammers met uitzicht op de rivier.
De vanouds lommerrijke uitstraling van Schiedam wordt versterkt door op het Dijkplateau bosrijke leefomgevingen te creëren. Zowel aan de west- als de oostflank worden op de hogere delen van het plateau kavels gerealiseerd van vrijstaande huizen met royale tuinen met uitzicht op de rivier. Via een fijnmazig routestelsel ontstaat een connectie tussen rivier en leefomgeving, met de oevers als recreatief ontmoetingspunt.
Op het scharnierpunt tussen het groene Dijkplateau en de stad is ruimte om een nieuwe compacte stadswijk te realiseren; Schiewijk. De structuur van de wijk anticipeert op de routes vanuit de stad naar de rivier. De straten bestaan uit flauwe hellingbanen, zodat vanuit de stad het deltalandschap op een eenvoudige manier bereikbaar is. Een perfecte relatie tussen stad en rivier.
info
Afstudeerproject Rotterdamdse Academie van Bouwkunst
stedenbouw
commissieleden
Han Meyer, TU Delft
Han van den Born, KCAP
Dennis Moet GIDZ
Jeroen de Willigen (De Zwart Hond en RAvB)
publicaties en expositie
StedenbouwNu, 2012
Blauwe kamer, Han Meyer en Anne Loes Nillesen/ februari 2011
Nominatie en exposite Archiprix 2010
Huig / januari 2011
De Kracht van het ontwerp in het deltaprogramma, Ytje Feddes Rijksadviseur van het landschap / januari 2011
Blauwe kamer / augustus 2010
|
